Ο Αγαθόπουλος δεν είχε το νεύρο και την όρεξη να επιτεθεί στους άλλους. Στο τέλος χαμογέλασε με τους <<αριστερούς δημάρχους>> του Φαχουρίδη. Αρκέστηκε στην πορεία της εβδομάδος να ασχοληθεί με τον Παύλο.
Ο Σούλης τα είπε ωραία, είχε δικιά του άποψη, αφού που δουλεύει σαν one-man-show, έδωσε όραμα και είπε τις ατάκες που μόνο αυτός καταλαβαίνει και πιστεύει. Η ΝΔ δεν το μετάνιωσε τελικά.
Ο Δημητράκης ήξερε πολύ καλά, πάρα πολύ καλά, σχεδόν απέξω το μάθημά του. Κι όπου κολλούσε λιγάκι, τσουπ, είχε τις σημειώσεις του και σαν καλός μαθητές τις κρυφοκοιτούσε με σαρδόνιο χαμόγελο.
Ο Παύλος από την άλλη, όσο και να τον δασκαλέψουν έχει τον μαγικό τρόπο να καταστρέφει κάθε εικόνα που χτίζουν γύρω του. Αυτή τη φορά πιο προσεκτικός, θυμήθηκε να παινέψει τους νεκρωμένους δημοτικούς υπαλλήλους.
Ο Τσαντάκης ενοχλούταν από τον ήλιο, ασχολήθηκε με την ποίηση και με τα έργα της προηγούμενης τετραετίας κι ακόμα πιο πίσω. Δεν βρήκε πάτημα να διακόψει κανέναν αυτή τη φορά.
Ο Φαχουρίδης αναμάσησε τα θέματά του πάνω στο ίδιο αριστερό μοτίβο. Ότι 1 + 1 δεν κάνουν δηλαδή 2, αλλά 11 και ότι ο κόσμος να πάρει παράδειγμα πόλεις με αριστερούς Δημάρχους.